အခ်စ္​က တျခားဆီမွာ။ ။အပိုင္​း ၁

လြန္ခဲ့ေသာ၂၀၀၆ခုႏွစ္ကေတာ့က်မအသက္၂၃ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ကေပါ့ရွင္။ က်မေက်ာင္းၿပီးၿပီအလုပ္အတြက္သင္တန္းေတြေျပးတက္ရင္းေပါ့ၾကဳံခဲ့ဆုံခဲ့တာေလးေျပာပါရေစ။ဟီးဟီးေျပာခ်င္ေဇာကမ်ားေနေတာ့နာမည္ေျပာဖို႔ေမ့ေနတယ္။က်မကပန္းသဇင္တဲ့။ပင္ျမင့္မွာပြင့္တဲ့ပန္းေလးလို႔ေဖေဖကနာမည္ေလးေပးခဲ့တာ။က်မဘဝတိုးတက္ျမင့္မားဖို႔ရည္ရြယ္ၿပီးေပးထားတဲ့နာမည္ေလးေပါ့။ဒါေပမယ့္ကိမအရအးမ္းလွသလားလို႔ေမးရင္အရမ္းမလွေပမယ့္ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။အသားျဖဴတယ္။မ်က္ႏွာအက်ေကာင္းတယ္။ႏွာေခါင္းစင္းတယ္။မ်က္လုံးမ်က္ခုံးေကာင္းတယ္။အင္းကိုယ္လုံးလားလွတယ္လို႔ပဲေျပာရမွာေပါ့။ဖြင့္ထြားတဲ့ရင္သားႏွင့္စြင့္ကားတဲ့တင္ရွိတယ္။ကိုယ္ေရးေသြးတာေတာ့ဟုတ္ပါဘူးရွင့္... အင္းလိုရင္းပဲေျပာပါ့မယ္။ဒီလိုပါက်မသင္တန္းတ၇စ္ခုတက္ရမယ္ဆိုေတာ့အလုပ္ကေနအေျပးအလႊားတက္တယ္။DMLမွာေပါ့။အလုပ္ထဲကလာရေတာ့ေနာက္က်သြားတယ္။သင္တန္းေရာက္ေတာ့ထိုင္စရာခုံလိုက္ရွာတယ္။ေနာက္ဆုံးမွာ ခုံတန္းမွာတစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနတဲ့သူအနားက်မသြားၿပီး။
“ဟီး  ေနာက္က်သြားလို႔အကိုထိုင္လို႔ရလား”
“ဟာ ရပါတယ္ဗ်၊ရပါတယ္ထိုင္ပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးရွင့္”ရည္ရည္မြန္မြန္ေျပာေနေပမယ့္ကိုယ့္အာရုံကသင္တန္းေနာက္က်ေနလို႔သူ႔ကိုဂရုမစိုက္မိဘူး။ထိုင္ၿပီးမွသူ႔ဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ေနေလာင္အသားအရည္မို႔ညိဳေနပုံရေပမယ့္မူလအသားျဖဴပုံရတယ္။ေယာက္်ားပီသတဲ့မ်က္ႏွာေပါက္ပဲ။ဝတယ္လို႔ေျပာစရာမရွိတဲ့ကိုယ္လုံးပိုင္ရွင္။စပို႔ရွပ္ႏွင့္စတိုင္ေဘာင္းဘီက်က်နနဝတ္ထားတယ္။သင္တန္းမွာစာေတြသင္ရတဲ့အခ်ိန္ေတာ့...သူ႔ကိုအာရုံမထားမိေပမယ့္ကိုယ့္အနားမွာတစ္စိမ္းေယာက်ားေလးရွိတဲ့ဆိုတဲ့စိတ္ကမလုံမလဲႏွင့္ေပါ့။ခဏခဏေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္။ဟီးက်မကလည္းအေခ်ာင္းသူကလည္းအၾကည့္မွာႏွစ္လိုဖြယ္အျပဳံးႏွင့္တခ်က္ျပဳံးျပတယ္။
“အိုး   ..”က်မရင္ခုန္ၿပီးရွက္သြားတယ္။က်မအပ်ိဳစင္ေလးပါ။
တစိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕အျပဳံးမွာအရည္ေပ်ာ္သလိုျဖစ္သြားတယ္။က်မျပန္ျပဳံးျပလိုက္တယ္ျပီးေတာ့သင္တန္းဆရာျပတဲ့ဖက္ကိုအာရုံစိုက္ေပမယ့္ခုန္ေနတဲ့ရင္ကို မဖုံးဖိႏိုင္ဘူးေလသင္တန္းခဏနားခ်ိန္မွာေတာ့။သူကက်မဖက္လွည့္ၿပီး
“က်ေနာ္ ျပည့္ၿဖိဳးဦးပါ”
“ဟုတ္ကဲ့အကိုက်မကပန္းသဇင္ပါ”
“ဟုတ္ကဲ့နာမည္ေလးကအရမ္းလွတယ္”
“ဟင္းးးမုန္႔္ဝယ္ေကြ်းပါ့မယ္”
“ဟားးက်ေနာ္မုန္႔စားခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး၊နာမည္နဲ႔လူႏွင့္လည္းအရမ္းလိုက္ဖက္တယ္အာ့ေၾကာင့္ပါ”
“ခစ္ခစ္  အရမ္းအေျပာေကာင္းတယ္”
“အေျပာမေကာင္းရပါဘူးဗ်ာ။က်ေနာ္ကစစ္သားပါဗ်ာ”
“ခစ္ ခစ္  ကိုကိုစစ္သားႀကီးကအေျပာ၂ေကာင္းတယ္'”
“ဟားးဟားးတကယ္လားဗ်ာ၊က်ေနာ္ေတာင္ေျမာက္ခ်င္လာၿပီ”
“ေအာဒါႏွင့္ ဘယ္တပ္ကလဲ”
“က်ေနာ္၆၇၇၇ ကေလာတပ္နယ္မွာတာ၈၉န္က်ပါတယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
“ဘာရာထူးလဲရွင့္”
“ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ပါပဲ”
“ဟုတ္ ဗိုလ္ႀကီး”
“ဟာ မပန္းသဇင္ကလည္းဗ်ာ”
“ဟုတ္ ..ဗိုလ္ႀကီး ေျပာပါ”
“ဟားးးးဟားးမပန္းသဇင္ေတာ္ေတာ္ေနာက္တယ္ဗ်ာ။ကိုျပည့္လို႔ပဲေခၚပါ”
“ဟုတ္ ဗိုလ္ႀကီးသဇင္လို႔ေခၚပါ ဟီးး”
သင္တန္းၿပီးဆုံးခ်ိန္က်ေတာ့ညဘက္ေရာက္ေနၿပီ။
“သဇင္ဘယ္ျပန္ရမလဲ”
“သဇင္က ယုဇန ကိုျပန္​ရမွာ၊ကိုျပည့္ကေရာ”
“က်ေနာ္လည္းအဲဒီဘက္​ျပန္​ရမွာ"
“ေအာလမ္းေၾကာင္းတူတယ္ေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့ လာအတူတူျပန္ၾကရေအာင္သဇင္”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
ၠယုဇနကားေတြကအရမ္းၾကပ္တယ္။သူအရင္ဆုံးတက္ၿပီးေနရာဦးတယ္။က်မတက္လာေတာ့”သဇင္..ဒီမွာေနရာရၿပီ”
“ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးရွင့္”
“အာသဇင္ကလည္းဗ်ာ”
တလမ္းလုံးစကားေတြဟိုေျပာဒီေျပာေပါ့။က်မထင္ထားတာကစစ္သားဆိုတာစကားေျပာျပတ္တယ္။သာမန္အရပ္သားေတြႏွင့္မေျပာတတ္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။သူကဗဟုသုတလည္းစုံတယ္ရွင့္။
“ယုဇနေရာက္ေတာ့ သဇင္ ေမွာင္ေနၿပီလာႀကိဳမယ့္သူရွိလား”
“မရွိဘူးကိုျပည့္”
“က်ေနာ္လိုက္ပို႔ပါရေစ”
“အားနာတယ္ရွင္ က်မေနတာ A..Blockမွာဆိုေတာ့ေဝးတယ္”
“ဟာသဇင္ကလည္းစစ္သားတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ဒီဟာေလးကနီးလြန္းေနတယ္”
“အားနာလို႔ပါ”
“က်ေနာ္တို႔ကတေန႔ေလးမိုင္အီေကြးမင့္အျပည့္နဲ႔ေျပးေနက်။ထရိန္နင္းရၿပီးသား”
“မလြယ္ဘူးေႏွာ္အဲလိုေျပးႏိုင္ဖို႔”
“အေလ့အက်င့္ရေနပါၿပီ”
“ဟုတ္ကဲ့ ”ဒီလိုနဲ႔က်မေနတဲ့တိုက္ခန္းေရွ႕အထိလိုက္ပို႔တယ္”
က်မလည္းတိုက္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့
“ကိုျပည့္ျပန္ေတာ့ေလ သဇင္လည္းအေပၚတက္ေတာ့မယ္”
က်မလည္းကိုျပည့္ကိုေတာ္ေတာ္ခင္သြားတယ္
ေနာက္ရက္ေတြလည္းသင္တန္းတက္ရင္းကိုျပည့္နဲ႔ပဲအတူထိုင္ျဖစ္တာေပါ့။သူပဲလိုက္ပို႔တယ္။က်မလည္း ေက်နပ္မိတယ္။
တေန႔ေတာ့ကိုျပည့္မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး
“ကိုျပည့္ဘာျဖစ္လာလဲ”
“အိမ္နဲ႔အဆင္မေျပာျဖစ္ေနတယ္”
“ဟင္ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ”
“သဇင္ ကိုျပည့္ကိုတစ္ခါမွမေမးဖူးဘူးေႏွာ္”
“ဘာေမးရမွာလဲကိုျပည့္”
“က်ေနာ္အိမ္ေထာင္ရွိမရွိေပါ့”
“က်မတို႔ခင္တာအဲဒါေတြလိုလို႔လားကိုျပည့္”
“က်ေနာ္အရမ္းစိတ္ညစ္တယ္”
“ေအာ ဘာျဖစ္လဲက်မကူညီႏိုင္ရင္ကူညီပါ့မယ္”
“အင္း ဗ်ာ သဇင္ ၊က်ေနာ့္ကိုခြင့္လြတ္ပါ”
“ရွင္ဘာျဖစ္လို႔လဲ ”
“က်ေနာ္သဇင္ နဲ႔အေတြ႕ေနာက္က်တယ္”
“ရွင္ ဘယ္လိုဘယ္လို”
"က်ေနာ္မွာအိမ္ေထာင္ရွိတယ္”
“ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့”
“က်ေနာ္ကစစ္ဗိုလ္၊ မိန္းမဘက္ကခ်မ္းသာတယ္။ရန္ကုန္မွာ သူတို႔အိမ္ေလ လမ္းမေတာ္က…… တိုက္ပဲ”
“ဟုတ္ကဲ့ ”
“သူကက်ေနာ့္ကိုခ်စ္လို႔ယူတာမွမဟုတ္တာ”
“အာကိုျပည့္ကလဲ”
“က်ေနာ့္ေရွ႕ေရးေကာင္းတယ္ဆိုၿပီးယူတာေလ”
“အင္းး”
“စစ္သားကိုခ်စ္ရင္စစ္သားမယားလိုေနႏိုင္မွေပါ့၊အခုသူကသူေဌးသမီးဆိုေတာ့တပ္မွာလည္းအဆင္မေျပဘူးဗ်ာ။က်ေနာ္စိတ္ညစ္တယ္”
“ေအာ္ကိုျပည့္ရယ္”
က်မတို႔မိန္းမသားဆိုတာမိခင္စိတ္ရွိတယ္။မူလကတည္းကသနားတတ္တဲ့က်မကိုျပည့္အေပၚစာနာမိတယ္။သူရင္ဖြင့္သမၽွကိုမၽွေဝခံစားရင္းႏွင့္ပဲသာယာမိတယ္။သူ႔အေျပာခ်ိဳခ်ိဳမွာက်မ အရည္ေပ်ာ္တာေပါ့ရွင္....
“သဇင္ ”
“ရွင့္ ေျပာကိုျပည့္”
“က်ေနာ္သဇင္ ကိုခ်စ္တယ္ဗ်ာ”
“အာ ကိုျပည့္ကလဲ”
“က်ေနာ္သိပါတယ္။က်ေနာ္လူမႈ့ေရးေဖာက္ဖ်က္တာကို၊က်ေနာ္သဇင္အေပၚအမွန္တကယ္ခ်စ္မိတာပါ”
“ေအာ္  ….ကိုျပည့္ရယ္”
“က်ေနာ့္ဘဝက ေသမထူးေနမထူးဘဝပါ"
က်ေနာ္သဇင္နဲ႔သာေတြ႕ခြင့္ရမယ္မွန္းသိခဲ့မယ္ဆိုရင္က်ေနာ္ဒီအိမ္ေထာင္ေရးကိုယူျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊တကယ္ဆိုက်ေနာ္ကမလိုက္ဖက္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကိုေရြးခ်ယ္မိခဲ့တာပါ။”
“ေအာ္ ကိုျပည့္ရယ္”
“သဇင္စဥ္းစားၾကည့္ေလကိုလိုဗိုလ္ၿကီဘဝပဲရွိေသးတဲ့လူကိုသူ႔မိဘေတြကလူရာမသြင္းဘူး...တပ္ထဲမွာအေကာင္ျဖစ္ေပမယ့္အိမ္ေရာက္ရင္က်ေနာ့္အခန္းထဲဝင္ၿပီးဘာမွမေျပာတာ။က်ေနာ္အရမ္းသိမ္ငယ္တယ္”
"ေအာ ကိုျပည့္ရယ္”
“သဇင္နဲ႔ေတြ႕မွစိတ္ခ်မ္းသာရတဲ့ဘဝပါ”
“အာ ကိုျပည့္”
“က်ေနာ့္ကိုစာနာနားလည္ေပးႏိုင္တဲ့သဇင္ကိုဒီရင္ဘတ္ႀကီးထဲကခ်စ္မိတာဆန္းလားဗ်ာ”
“အင္း”
ကိုျပည့္ေလသဇင့္လက္ကိုကိုင္ၿပီးသူ႔ရင္ဘတ္မွာကပ္ထားတယ္။အိန္ေထာင္ရွင္မို႔လို႔လားမသိဘူးလက္ရဲဇက္ရဲႏိုင္လြန္းတယ္။ဒီအပ််ိစင့္ရင္မွာတဒိန္းဒိန္းခုန္ေနၿပီ”
“အာ ကိုျပည့္ လႊတ္ပါ”
“က်ေနာ္အရမ္းခ်စ္တယ္ဗ်ာ။က်ေနာ့္ကိုစိတ္ခ်မ္းသာခြင့္ေလးေတာ့ေပးပါ”
“သဇင္စဥ္းစားပါရေစကိုျပည့္”
တကယ္ေတာ့သဇင္မစဥ္းစားမိပါဘူး။ဒီလိုမ်ိဳးကိုယ့္အေပၚၾကင္နာတတ္တဲ့လူမ်ိဳးကိုသဇင္မေတြ႕ဖူးေသးေတာ့ရင္ခုန္ရင္အခ်စ္ပဲထင္ခဲ့တယ္။တကယ္လည္းခ်စ္သြားတယ္ေလ”
“သင္တန္းရက္ေတြဟိုလည္ဒီလည္အတူတူေပါ့၊သဇဧင္လည္းေပ်ာ္ေနတယ္၊ကိုျပည့္ကတကယ့္ကိုလက္ရဲဇက္ရဲပဲဖက္တာနမ္းတာအရမ္းကြ်မ္း။သဇင္မွာရင္တဖိုဖိုနဲ႔။ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းရင္ေတာင္သဇင္မွာေက်ာထဲစိမ့္ေနေအာင္ခံစားရတယ္။အင္းမရွက္မေၾကာက္ေျပာရရင္ပိပိထဲအရည္ေတြစိမ့္ထြက္ေနတာ။လည္တိုင္ေတြနမ္းရင္ေတာ့အရည္ေတြကပင္တီေတာင္ေဖာက္ထြက္တတ္လို႔သဇင့္မွာေနစဥ္အမ်ိဳးသမီးသုံးအခုအခံေတြပါခံထားရတယ္”
သူကလည္းအိမ္မျပန္ဘူးေလ။သဇင္ကိုအိန္လိုက္ပို႔တဲ့ေန႔ေတြဆိုသဇင္မွာရင္ထဲေမာဟိုက္ေနသလိုခံစားရတယ္။သင္တန္းၿပီးတဲ့တေန႔မွာ
“သဇင္ကိုျပည့္တပ္ထဲျပန္သြားရမယ္”သဇင္ဝမ္းနဲသလိုေဆြးေျမ့သြားသလိုခံစားရၿပီးကိုျပည့္ကိုဖက္ထားမိတယ္....
“အင္း ကိုအလြမ္းရေတာ့မွာပဲကြာ”
“ေတာ္ပါ ဟိုေရာက္ရင္သဇင့္ကိုေမ့သြားမွာပဲ”
“ဘယ္လို႔မွမေမ့ပါဘူးသဇင္ ကိုတို႔အတူတူေနရေအာင္”
“ကိုျပည့္သဇင္ေၾကာက္တယ္”
“မေၾကာက္ပါႏွင့္သဇင္ရယ္ခ်စ္သူတို႔ဘဝတစ္ခါတေဘ ခ်စ္ၾကတဲ့ဥစၥာ”
သဇင္ကိုျပည့္ကိုသနားလည္းသနားခ်စ္မိတယ္
“အင္းပါ ကိုျပည့္ရယ္”
ကိုျပည့္Taxi ငွားၿပီး
“လာသဇင္ကိုတို႔သြားၾကမယ္၊သဇင္ကားေပၚတက္ခဲ့ေပမယ့္ရင္ထဲမွာခ်ီတုံခ်တုံနဲ႔ေၾကာက္သလိုရြံသလိုခံစားရတယ္။ကိုျပည့္ကအလိုက္သိစြာပဲသဇင္ကိုရင္ခ့င္ထဲေပြ႕ထားကာ “အရမ္းခ်စ္တယ္သဇင္ရယ္”
“သဇင္လည္းအတူ တူပါပဲကြယ္”
သဇင္ကိုျပည့္ေခၚရာေနာက္ကိုလိုက္ခဲ့တယ္။ကိုျပည့္ကဟိုတယ္တစ္ခုကိုပဲေခၚတာပါ။ဟိုတယ္ထဲဝင္ရမွာမ်က္ႏွာေတာ့ပူတယ္။ဒါေပမယ့္ကားကဟိုတယ္ထဲအထိဝင္လို႔ရတယ္။ေနာက္ကေနၿပီးအေပၚတက္ရတာမို႔ဘယ္သူမွမျမင္ႏိုင္ဘူး။
“လာ  သဇင္ကိုကိုနဲ႔လိုက္ခဲ့”
“ထူးဆန္းတာက ဟိုတယ္ ကဝန္ထမ္းေတြႏွင့္မေတြ႕တာပဲ။
“ကိုျပည့္ဘယ္သူမွလည္းမေတြ႕ဘူးေႏွာ္”
“အင္း”ကိုျပည့္ကသူ႔ေဘာင္းဘီအိပ္ထဲကေသာ့ထုတ္ၿပီးအခန္းတံခါးဖြင့္မွသတိထားမိတယ္”
“ၾကည့္စမ္းလူလည္ႀကီး တစ္ခါတည္းအခန္းငွားထားတာပဲ”
“ဟုတ္တယ္သဇင္မဟုတ္ရင္အေရွ႕ကReceptionကိုျဖတ္ရမွာေလ”
“ဟင္း ေတာ္ေတာ္လည္တယ္”
“ဟဲဟဲ ခ်စ္လို႔ပါကြာ”
“ဟင္း  သဇင္ေၾကာက္ေနတယ္ကိုျပည့္”
“မေၾကာက္နဲ႔သဇင္ ရယ္၊ဒီအထိေတာင္ေရာက္ၿပီ”
“ဟုတ္ကဲ့ဒါေပမယ့္”သဇင္စကားကေရွ႕မေရာက္ေတာ့ဘူးကိုျပည့္ကက်မကိုဖက္ၿပီး နမ္းေတာ့တာပဲ
သူ႔အနမ္းကပိုၿပီးရင္ခုန္ေစတယ္။က်မစိတ္ထဲမွာငါ့ေတာ့ကိုျပည့္နဲ႔အတူေနရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့စိတ္ကႀကီးစိုးၿပီးရင္ထဲတသိမ့္သိမ္တုန္ကာပိပိထဲကေတာင္လႈပ္လာတယ္။ရင္ထဲမွာတမ်ိဳးႀကီးခံစားရတယ္​.....
“အင္းးဟင္းးဟင္းကိုျပည့္ ရယ္ အဝတ္အစားေတြေၾကကုန္ပါ့မယ္”
“ကိုျပည့္ခြ်တ္ေပးမယ္ကြာ”
“ဟင္းဟင္းရတယ္ သဇင္ဘာသာခြ်တ္ပါ့မယ္”
“အင္းပါ သဇင္ရယ္”
သဇင္ေရခ်ိဳးလခန္းဖက္သြားၿပီးအဝတ္အစားေတြခြ်တ္ၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္လိုက္ေသးတယ္။ၿပီးမွသဘက္တထည္ပတ္ၿပီးအိပ္ခန္းထဲျပန္ဝင္လိုက္တယ္။ကိုျပည့္ကအဝတ္အစားေတြခြ်တ္ၿပီးၿပီ။သူ႔လီးႀကီးကမတ္ေထာင္ေနတာ။ဒါေပ
မယ့္သူ႔လီးကအႀကီးႀကီးမဟုတ္ဘူး”
“အာ ကိုျပည့္ကလည္းရွက္စရာႀကီး”
“ဟဲ အဲဒါဆိုဟိုဘက္လွည့္ေန”
“ကိုျပည့္ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားၿပီးျပန္ထြက္လာတယ္။သဇင္ကေတာ့အိပ္ရမွာလားဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ကုတင္ေအာက္ေျခခ်ရင္းထိုင္ေနတာ။
“ခ်စ္တယ္သဇင္ရယ္”
“ကိုျပည့္ရယ္အတူတူပါပဲ”
ကိုျပည့္ကေဘးကထိုင္ကာက်မကိုဖက္နမ္းေတာ့က်မလည္းစိတ္လိုလက္ရျပန္ၿပီးအနမ္းႏွင့္တုန္႔ျပန္လိုက္တာေပါ့။
ကိုျပည့္ကသဇင္လည္တိုင္ေတြနမ္းရင္းနဲ႔သဘက္ႀကီးခြာလိုက္တယ္။အသားစိုင္ေတြကအဝတ္မရွိေတာ့ပူးကပ္သြားတဲ့အခါက်မစိတ္ေတြပိုၿပီးႏိုးၾကားလာေတာ့တယ္။
ကိုျပည့္ေလ သဇင့္ႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တယ္။အေတြ႕အၾကဳံရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ထဲမွာက်မအပ်ိဳရိုင္းေလးတစ္ေယာက္စိတ္ေတြအရမ္းထေနတယ္။မိန္းမရဖူးသူျဖစ္လို႔မိန္းမက်မ္းေၾကတယ္ေျပာရမယ္။သူႏို႔စို႔ေပးရုံႏွင့္ပိပိထဲကအရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္ထြက္လာၿပီးေနရတာတမ်ိဳးႀကီးက်မစိတ္ေတြေရာကိုယ္ေရာေလထဲလြင့္ေမ်ာေနသလိုပါပဲ။စိတ္ေဆြမရိုးမယြျဖစ္လာၿပီးအသံေတြအလိုအေလ်ာက္ထြက္မိတယ္။ႏို႔စို႔တာကလည္းကေလးေတြႏို႔စို႔သလိုနဲ႔မတူဘူး၊၊လၽွာဖ်ားႏွင့္ေမႊတယ္။ႏို႔အံုႀကီးကိုငုံစို႔တယ္။ႏို႔သီးေခါင္းပတ္ဝန္းက်င္ကိုလၽွာႏွင့္ထိုးတယ္။
“အာ့…..အင့္ ဟင့္ ဟင့္  အင္းးအင္း”
ႏို႔ေတြစို႔ရင္းက်မေပါင္ၾကားထဲလက္ႀကီးႏွင့္ႏွိုက္ၿပီးပိပိေလးကိုပြတ္ေတာ့သဇင္ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြထလာတယ္။အေစ့ကေလးကိုလက္ႏွင့္ထိမိေတာ့က်င္ကနဲေတြ႕ၿပီးတြန္႔သြားေသးတယ္။ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ရဲ႕အထိအေတြ႕မွာက်မနစ္ေျမာေနသလိုပါပဲ။ကိုျပည့္ကသဇင့္အေစ့ကေလးကိုေျဖးေျဖးေလးပြတ္တယ္။
“အာ့ ကိုျပည့္ က်င္တယ္ အာ့ဟင့္အင့္”
အရည္ေတြအရမ္းထြက္သြားတယ္။ကိုျပည့္ကအကြဲေၾကာင္းထဲလက္တစ္ေခ်ာင္းသြင္းၿပီးေမႊေသးတယ္။
“အာ့ကိုျပည့္ အာ ့ရွီးရွီးးရွီးအိုးးး”
လူလည္းတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသလိုခံစားရၿပီးေလထဲလြင့္ေနသလိုပါပဲ။
“ကိုျပည့္ကႏို႔စို႔ရပ္လိုက္ေတာ့က်မႏို႔သီးေခါင္းေလေတြေထာင္ထေနသလိုပဲ။သူရပ္ၿပီးမွက်မေပါင္ကိုကားလိုက္တယ္။သူလိုးေတာ့မယ္လို႔က်မထင္မိၿပီးမ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာေနလိုက္တယ္
“ႁပြတ္.. ႁပြတ္…ႁပြတ္”
“အာ့  အမေလးး အာ့ ေလထဲေျမာက္တက္သြားသလိုပါပဲ။အိပ္ရာေပၚကခါးေတာင္ေကာ့တက္သြားတယ္။ဘယ္လိုခံစားခ်က္မွန္းမသိဘူးတမ်ိဳးႀကီးမို႔သဇင္အိပ္ရာခင္းေတြကိုတဖက္တခ်က္လက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္မိတာပါ။က်မထင္သလိုက်မပိပိထဲလီးဝင္
တာမဟုတ္ပဲက်မအေစ့ေလးကိုကိုျပည့္ကတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေနတာပါ”
“အာ့  ကိုျပည့္….ငရဲႀကီးပါ့မယ္ ကိုျပည့္ရယ္”
“မႀကီးပါဘူး သဇင္ရယ္၊ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာေနပါ”
ကိုျပည့္ေလက်မပိပိအကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္လၽွာအျပားလိုက္လုပ္ၿပီးယက္လိုက္တာ။ေအာက္ကေနအေပၚကိုပင့္တင္ၿပီးယက္ေတာ့အရည္ေတြကသူ႔လၽွာမွာကပ္ပါလာတယ္။လွ်ာသိမ္းၿပီးၿမိဳခ်တာကိုေတြ႕ၿပီးရင္ထဲသိမ့္ကနဲခံစားမိတယ္။
“ပလပ္ ပလပ္  ပလပ္”
“အား အင့္ဟင္းးဟင္းးအားးး”
ပိပိအကြဲေၾကာင္းထဲလၽွကိုဝင္ႏိုင္သမၽွဝင္ေအာင္စုခြ်န္ၿပီးထိုူေတာ့သဇင္ခါးေကာ့ၿပီး
“အာ့   အင္းဟင္းးးဟင္းးး ကိုျပည့္သဇင္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးးး  အာ့ အင့္…ဟင့္ ေတာ္ပါေတာ့ ဟင့္အင့္အင္း”
မခံႏိုင္ေတာ့ဘူးေလကိုျပည့္ကိုတားယူရတယ္။

>>> ဆက္ရန္ <<<